- qarışıq-dolaşıq
- sif. Çox qarışıq, çox dolaşıq, anlaşılmaz. Qarışıq-dolaşıq yazıların içində kitabın adını tapa bilmədim. C. M..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qarışıq-dolaşıq
Look at other dictionaries:
dolaşıq — sif. 1. Dolaşmış halda olan, pırtlaşıq, bir birinə dolaşmış, bir birinə qarışmış, bir birinin içinə keçmiş. Dolaşıq ip (sap). Dolaşıq saç. 2. Düz getməyən, əyri üyrü, dolanbac. Dolaşıq yol. Dolaşıq küçə. // məc. Çətinliklərlə, maneələrlə dolu;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarışıq — sif. 1. Müxtəlif şeylərdən və ya növlərdən ibarət olan, başqa şey və ya şeylər qatılmış olan; yekcins olmayan, saf və xalis olmayan, müxtəlif ünsürlərdən ibarət olan. Qarışıq yun. Qarışıq yağ. // Qoşma mənasında. Başqa bir şeylə qarışmış.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qat-qarışıq — sif. Nizamsız, bir birinə qarışmış, dolaşıq, qarışıq, pozğun. Qat qarışıq işlər. Yuxarıda qat qarışıq bir səs eşidildi. // Hərc mərc. Ballı Dursunun bu vaxtadək gəlib çıxmamasından onun qat qarışıq günlərdə tələf olduğunu yəqin etdi. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarmaqarışıq — sif. və zərf 1. Bir biri üstünə, necə gəldi tökülmüş, bir birinə qarışmış; qat qarışıq, nizamsız, qaydasız, tərtibsiz. Qarmaqarışıq kağızlar. Qarmaqarışıq salmaq. 2. Anlaşılmaz, qarışıq, dolaşıq. Qarmaqarışıq yuxu. Qarma qarışıq iş. – Nizami bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mulqaşıx — (Meğri) qarışıq, dolaşıq. – Mulqaşıx işdərin hamısın o özü düzəldəcəx’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
vələnculan — (Goranboy) qarışıq, dolaşıq. – Sənin işdərin laf vələnculandı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cəncəl — 1. sif. Qarışıq, dolaşıq, davalı, qalmaqallı, şər. <Dilara Ağagülə:> Nə üçün bütün bu cəncəl işlərdə gərək həmişə sən iştirak eləyəsən? Ə. M.. Fotoqraf. . özünü cəncəl işlərdən uzaq tuturdu. . S. Vəliyev. 2. Davakar, qalmaqalçı, öcəşkən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həlləm-qəlləm — sif. dan. 1. Cüvəllağı, fırıldaq, haramzadə, cəncəl. <Xan Kazıma:> Ay gədə, sən çox həlləm qəlləm adama oxşayırsan, . . xatanı məndən sov. Ç.. <Həsən> həlləm qəlləm adam imiş. Qant.. 2. Qarışıq, dolaşıq. <Gəray ağa:> Bilirsən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarış-quruş — z. və sif. Bir birinə qarışmış, qarışıq dolaşıq. Otaqda şeylər qarışquruş haldadır. Qarış quruş yuxular görmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kələf — is. 1. Yumru şəkildə sarınmış sap, iplik, məftil və s. ; yumaq. Yumşaq sap kələfi. İp kələfi. Kələf sarımaq. – <Üçüncü qız:> Qarı nənə, yunu əyirdim. Kələfi yumaqlayıb qurtardım. M. D.. 2. məc. Dolaşıq şey haqqında. <Fərhad>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
